PRÓXIMA APERTURA

INAUGURAMOS EL FORN ANTIC EL MIÉRCOLES 9 DE JULIO DE 18 A 20.30 H. EN C/MAJOR,15 DE MANRESA.
ESTÁIS TODOS INVITADOS. ¡OS ESPERAMOS!


29/1/08

Mi historia

Esta aventura empezó cuando a los dieciséis años me cansé de estudiar y busqué un trabajo y, por "casualidad", entré a trabajar en Can Busquets, una panadería que estaba en una masía preciosa donde hacían panes biológicos y dulces integrales de todo tipo. Lo gracioso es que a mi al principio el pan no me interesaba mucho, en cambio siempre estaba ayudando y preguntando sobre el huerto y los animales que tenían.

Al cabo de un tiempo largo de trabajar ahí, empezó a interesarme todo eso del pan, y empecé a probar de hacer panes en casa. La verdad es que se me daba bien eso de amasar y me gustó, y empecé a hacer pan en casa cada semana probando distintas harinas, levaduras, mezclas, etc. En ese momento me gustaba mucho hacer pan pero mi interés no iba más allá. Un verano fui a un pueblo en Navarra llamado Lakabe, una comunidad en la montaña donde viven de hacer y vender pan. Esa visita me marcó mucho: habían construido una panadería con un horno de leña, molían su trigo con un molino de piedra, cortaban la leña y amasaban un pan integral con levadura madre que a mí me impresionó. En ese momento yo vivía en el campo, construimos un horno de leña y empecé a probar de hacer panes como los que había visto.

Tuve algunas sorpresas muy bonitas: un día hice un "pa de pagés" y cuando lo olí reconocí exactamente igual el olor de pan del pueblo de mis abuelos, fue una satisfacción muy grande. Otro día hice un pan de espelta oscuro y denso tan tan bueno que me quedé impresionado, ¡parecía un pan sacado del tiempo! Supongo que fue en esos momentos en que hacer pan se me fue revelando como algo mágico y se convirtió en algo interiormente muy importante para mí. Seguí haciendo panes, probando recetas nuevas, dulces, etc.

Al cabo de un tiempo empecé a estudiar cocina y decidí que quería dedicarme a ello. A mi me gusta mucho cocinar y disfruto mucho cocinando para la gente, así que seguí con eso. Pero qué sorpresa, porque al cabo de un tiempo vi que aunque cocinar me gustaba, hacer pan me apasionaba. Un día por "segunda casualidad" me contrataron para dar un curso de pan y dulces caseros y la verdad es que fue muy bien y la gente estaba muy contenta. Empecé a dar clases puntuales e iba muy bien.

Más adelante, en un viaje que hice, ocurrió algo que me hizo ver que esa magia del pan era para mí y decidí que quería ser panadero, ¡ahora si que estaba claro! Al volver empecé a buscar trabajo por todas las panaderías biológicas que conocía y no había nada para mí, qué extraño pensé, así que empecé a hacer y vender pan por mi cuenta. También más adelante pensé en abrir una panadería, pero se esfumó la idea cuando me empezaron a hablar en el Ayuntamiento de trámites, impuestos, planos, licencias y demás. Así que un día pensé, ¿y si hago los cursos aquí en Barcelona? Empezamos con mi mujer a prepararlo y aunque no veíamos muy claro qué iba a pasar, la verdad es que fue un curso muy bonito y la gente se quedó muy contenta. Así que pronto hicimos otro y, antes de terminarlo, ¡ya teníamos gente para el tercero!

Nos animamos y empezamos también a hacer este mini blog para dar información de los cursos, poner fotos, etc. Y sobre todo intentando transmitir el calor de lo que para mi significa hacer pan. Enseguida supe cual tenía que ser el título del blog: Pan Baraka. Porque para mi baraka es la palabra mágica que viene cuando haces pan, bendiciones. Ahora hace unos 7 años que empecé con mi aventura de panadero y estoy muy contento con este oficio que es noble y hermoso.
Cada vez que saco el pan del horno, ¡¡aún me maravilla y me sorprende como el primer día!!

9 comentarios:

Anónimo dijo...

Darrera de tot esforç i feina ben feta, hi ha una recompensa! I tot just comença... Felicitats!! Petons.

Do dijo...

Es una linda historia. Nada mejor que creer en lo que se siente y tener el valor de actuar en consecuencia; Y todavía mejor: ¡poderlo transmitir! Muchas gracias. Espero con ansia el curso de pan en horno de leña. Hasta pronto.

Anónimo dijo...

ei quin blog mes xulo, felicitats. Com el pa, gracies per fer les coses tant de cor. Nurudin.

Anónimo dijo...

Muy buen cursos, presentados con pasión y profesionalidad. Lo recomiendo mucho para la gente que le interesa hacer pan de verdad, con sabores y texturas de antaño.Muchas gracias Idris por compartir tus conocimientos.Fred

Unknown dijo...

Hola Idris! Espero divendres seguir descubrint noves sensacions artesanals, desprès del magnífic curset del passat octubre a Elizalde.
Maite

Andrés dijo...

Una historia preciosa y un blog muy interesante.

Os acabo de conocer a través de Ibán Yarza. Un placer saludar y estaré atento a todas las actualizaciones, a ver si cae algún curso interesante un poco más al sur... :)

Saludos.

Idris dijo...

Hola Andrés, me alegro que te guste el blog. ¿Donde és "un poco más al sur"? A lo mejor cae...

Anónimo dijo...

Brr. ALHAMDULILLAH!!! quin blog més ple de l'amor a les coses petites que es poden transformar en "grans" coses. Moltes gràcies per la baraka que s'hi respira. Lutfia

Susanna dijo...

Ep, t'havia perdut la pista fa anys... ja veig que t'ho muntes bé. Algun dia a veure si vinc a fer un curs, m'encanta el que fas. Petons des de la Garriga!